Ýstanbul’un sokaklarý
sensizken
öyle yabancýlar ki bana cancýzým......
koyboluyorum;
gecenin tenha sessizliðinde....................
Eminönü iskelesinde yürüyorum
hava sisli ve çoðuk
bir de burnumun direðini sýzlatan
hicran kokusu var ortalýklarda.....................
dinmeyen yaðmura
yýkýp geçen rüzgâra seni soruyorum
acem gördün mü cancýzýmý?
vakit;
üþüten ocak günlerinde
karla karýþýk acý yaðacak Ýstanbula
Marmara hep çalkantýlý olacak
ne evlerin ýþýklarý yanacak
ne de caddelerde lâmbalar
zifiri karanlýðýn koynunda güzelim þehrim...............
nereye gitsem
havadaki hicran kokusunu duyuyorum
çicekleri alýyorum ellerime
kokusunu içine çekiyorum
nafile!
silinmiþ çiceklerin kokusu...................
ruhum;
komadaki hasta misali
kalb atýþlarýmdan baþka týk yok
uyanýlmayan uykulara dalýp
uyuyan güzel oluyorum..............................
koskocaman kara kanatlý kuþ
yüreðime çörekleniyor
yoruluyorum
kovalamaktan cancýzým..........
Ýstanbulda hicran hüküm sürer
nasýl da aðýr ve piþkin............................
Ay ýþýðýnda aydýnlanmýþ Boðaz’ýn
tadý/tuzu bile yok
sakince öyle tutuyor.........................
Ortaköy;
kanattýðýn gönül acýma
deniz tuzu basmakta.....................
Pendik;
koyup
býraktýðýn
acýný silmeye çalýþýyor................
Sonra Haliç’i bir rüzgâr çarpýyor
serinletmeye çalýþýyor beni
ve
Ýstanbulu
buram buram yosun kokusu sarýyor etrafý.............
Hicranla ölüm kaderdaþlar.............
Büyük Ada ölümün sessizliðinde........
ne ben cesaret edebiliyorum
ne hicranýn cesareti var konuþmaya.................
ben ;
sensizlikle savaþýyorum
Ýstanbul;
sessizlikle savaþýyor artýk...................
sözleri hapsediyorum
vuslata yükledik ne varsa
senden kalan
hicran bu kadar yýkýcýymýþ meðer..............
hangi yürek dayanýr ki buna?
bir gün pes edecek ruhum vefalý?
yüreði örselen nafile....................
yere göðe sýðdýramadým özlem
Mâþuðun yaktýðý yürekle külleniyor.............
kahredici hicran git artýk!
gitte
dönsün cancýzým.......................
Ey Mâþuðum!
bak
yaþayamýyorum sensiz
kimseyi koyamadým yerine
hiç kimse sen deðil vefalý........
þu küçük yüreðe
koskaca ve derin bir yara açýp
gittin
içimde seni yaþatamýyorum
hem yaram
hem yara bantýmsýn vefalým
03/01/2011
gordion
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.