sen geldin
meleklerin masumiyetine bürünmüþ ruhun
gecenin bir yarýsýnda
gönlün
dokundu bana
özlemin üzerine indi
aþk yaðmuru
duruldum.
kendime geldim yavaþ yavaþ........
sen
saçlarýný tararsýn
ben;
seni pusulu aynanýn içinde bir adam.........
aðýr aðýr uçusan perdenin üzerinde gölge......
masal keser dört bir yaný.......
hicran;
özlem kozasýný örüyor sen gittiðinden beri.....
’an’lar anýlar oldu artýk....
sen;
yeþiller içinde bir cennet çiceði
velvelesinde ilk kez gördüðüm...
sen o musun diye?
soramam bile vefalým.....
gece karasý gözlerinde
saklandýðýn kokunu
gizleyemezsin artýk.....
ayrýlýk perdesini çeksen
bile
vuslat ýþýðýný boðamazsýn......
vazgeçilmezlik ;
aþkýn sýrtýnda sýrrý.....
eksiðim gibi durduðum.....
Ey Ýstanbul!
Ey vefalý yar!
bak!
Eminönünü
yeni caminin avlusunda
güvercinlerin kanat sesleri
çocuk koþturmalarý ile karýþýrken
Marmara"nýn dilinden iþlemeye baþlarým........
bir yaným sakinleþir
huzur dolar
ama
baþka bir yanýmdan taþarým
bir baþka mýsralarda tanýrým kendimi
hoþ-halim
lâtifim......
incecik yaðmur ciseler topraðý
Ýstanbul bereket yolculuðunda....
yaðmurun rengi
ateþten raks ederken
ne yana gitsem
sana dönerim
çýkarým ;
alnýmdaki kara hicran baðýný
bahtýmý,
vuslata baðlarým......
anlamsýz varlýðýma mâna yüklerim
bambaþka bir gül olurum yavaþ yavaþ.....
elinin dokunduðu herþey
bir bardak çay,
iki parça þeker olsa bile
harikulâde.......
gönlüm,
keskin inen bir satýrýn gürültüsünde.....
geriye
sadece içimde taþýdðým
Âdem ve Havva arasýndaki
ezel olasýlýðý......
sûküt uçurumlaþýyor
aþk kaçýyor
vuslat bizden gizleniyor
Ýstanbulu sisi örterken
açýlýyor
özlem kapýlarý
ezeli bir hicran
ruhuma sinerken
senle/ben
arasýndaki bütün ihtimallere
’evet’ diyorum vefalým........
2/01/2011
gordion
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.