YEDİ KURŞUN ŞAHİT NİYAZİ ABİNİN SEVDASINA

[ kalýn ] Bir sabahýn erken saati,
Duyunca ürktü kulaðýmýn bebeði,
Aðlamaklý, ürkek titredi...
Gelen sabýrsýz Azrail’in habercisi,
Rahat edemedi yüreðimi þiþirmeden...
Yine gözyaþlarýmý istedi...Belliydi...
"ÖLDÜ" dedi "ÖLDÜ"
Bir çýðlýk can çekiþen ses tellerinde,
VURDULAR NÝYAZÝ ABÝNÝ!! CAN VURDULAR"
"ÖLDÜ CAN ÖLDÜ " dedi
Azrail’in son uðrak yeri Niyazi abinin kalbi...
Durdu iþte... durdu!!
Daha kýpýrdardý daha þýkýrdardý,
Öyle hayat doluydu,
Öyle yiðit,öyle mertti.
Ölümü de yine yiðitliðindendi.

Arkadaþýna sýkýlan kurþuna siper gitti,
Gitti de...Arkadaþý da olduðu yerde...
Oracýkta..Kahpe iki kurþunla can vermiþti.
Niyazi abiydi ...Gülerdi,ama düþünceli...
Sanki bilir gibi,
Sevdiðine..GÜL’üne ...
Son kez yedi kurþunun þahitliðinde
"SEVÝYORUM" dedi
‘‘SENÝ SANA! SENÝ ALLAH’A EMANET EDÝYORUM GÜL’ÜM’’
‘‘BANA ÝHANET ETME "
"DÝKKAT ET, ÝYÝ BAK KENDÝNE’’...diyerek
Kahpe Kurþunlarýn þahitliðinde...
Son kez cesurca,
Mertçe seviyorum dedi...
Can çekiþen kalbiyle...
GÜL’üne ilk kez elveda dedi.
Bilir gibi,hisseder gibi...
GÜL’ünde ki canlý emaneti ,
Hisseder gibi kanýnýn,canýnýn,
GÜL’ünün karnýnda nefes aldýðýný,
Bilir gibi onu babasýz býraktýðýný,
Gitmek istemeyen yaþam için inadý,
Son bir nefes alarak onu daralttý.
Dayanamadý iþte..Dayanamadý..
Þimdi beni de aðlattý,
Niyazi abinin GÜL’üne sevdasý...
Þimdi beni de aðlattý...

CANSEL IÞIK [ /kalýn ]
Sosyal Medyada Paylaşın: