Eridi Gönlümdeki Buzullar

’Hep o rüzgârlý ömrün penceresinden bakarýz uzaklara, mevsimler kendi içimizdeki döngümüz, bekleyiþ en onulmaz törpümüz olur’.


Sevinin uzak daðlarýna serptim þiirlerimi
Yaðmalanmýþ kentlerce viran ah yüreðim
Masallar gizledim üþümüþ avuçlarýma yar
Kanamasý geçmeyen bir bedende sensizim.


Yörüngesi hesaplanmamýþ ayrýlýk masalarýnda
Sesler biriktirdim içimde, kayboldum kendimde
Sen onar çürük yapýlarýmý, güven ol kemendime
Mevsimler kalbura dönsün bakýþýnýn aleviyle.


Eridi gönlümdeki buzullar, yöneldim çöllerine
Adýmlanmamýþ okyanuslarca aktým nehirlerine
Dayanaksýz bir ömürce tutundum ben gövdene
Ruhunun izbe odalarýnda aþký seçtim kendime.


Sonbahar artýðý yapraklarý süpürüyor yaðmur
Aðaçlar hýþýrtýlarýyla rüzgâra secde ediyorlar
Her insan kendi trajedisini oynuyor hayatla
Bir kadýn ruhunu soyuyor anýlarýn bankýnda.


Solgun düþlerin artýðýyla kirlenir aþkýn mendili
Kendi ýrmaðýnda boðuluyor bir adamýn gözyaþý
Sevginin yakasýna tutunarak i mgelerle seviþiyor
Yüreðindeki yangýnlarla ihtiþamlý bir ömür sürüyor.


Söylenecek sözler bitince tutuklanýr mutluluk ruleti
Zavallý düþünüþlerle avuç açarýz yitip giden bir ömre
Tesellimiz olur bir yudum an, özlemle bekleriz ahreti
Keþke’lerle tarumar oluruz hep, hayal ederek cenneti.

Selahattin Yetgin

Þiirime ses ve nefes olan Fýrat Efe POLAT’a en içten teþekkürlerimle...
Sosyal Medyada Paylaşın: