Senin de aðýr yükün Çok aðýr,biliyorum Senin de omuzlarýnda Sanki dünyanýn yükü, seziyorum Kördüðüm olmuþ, senin de yüreðin Yangýn yeri misali her yerin Umuda düþman olan her þeye Ben de düþmaným senin kadar ,biliyorum
Sevdalara kucak açmýþ bu þehir Bir baþka güzel olacak ama... Gezmese köþe baþlarýnda korku Korku yaðmasa sokaða Yürümeye engel kaldýrýmlar da olmasa Yaþanacak yerdir biteviye
Bazen sensizlik çöker sisler gibi tenime Dilime kapkara bir hüzün vurur bazen de, boðazýmda düðümlenir hasret Karýþýr her sabah rüzgâra, ihanet Iþýk yaðar 7 tepeden Iþýklar yayýlýr sere serpe Sensiz ýþýklarsa Mahzun duruþlara benzer Her dem aþka gebedir,bu þehirde gece
Gözlerin, can yüreðime saplanýr gizlice Önce Þiþli,sonra gezdiðin tüm yerler Bakýrköy,Aksaray ve daha nice nice kucaklar özlemimi Bir nazlý cananla özdeþleþir Orada, bir Haliç köþesinde Ya da Haliç’ de bir köþede Kýrýlmýþ martý kanatlarýný Izgara yapar çocuklar, neye yararsa Ve inadýna yazýlýr sevda, martý kanatlarýna, En güzel yerlerine Boðazýn Aþk yaðar köþelere gizlice
Sonra denizi boðar özlemlerin buðusu Ve boðaz içinde bir yerde Soluklanýverir yaralý güvercinim Atlayýp geçerim tepeden tepeye ben de
Gökyüzü artýk mavi deðildir Sen karanlýktayken,hüzün dolar her yere Siyaha bürünür kýrmýzý güllerin Kirlenmektesin bazen, ne diyeyim Biliyorum, ama elimde deðil,çaresizim sensizlik çökmüþken üstüme
Ama sen… Tüm kötülüklere, inat Düþler büyütüyorsun bana Sevdalar doðuruyorsun Bir yandan da…
Ben de sana þiirler yazýyorum Gece gündüz usanmadan Benimde yangýn yeri yüreðim Ben seni beklemekteyim “Siyah selviler altýnda” Acilen bilmeni istedim Yüküm benim de aðýr anlayacaðýn Benim de zor iþim
Zor iþtir seni sevmek, bilmez miyim? Benim de omuzlarýmda kara sevdanýn yükü Sen gibi, týpký sen gibiyim Ben de sana benzedim anladýn mý? Karanlýk Ýstanbul sahillerine Düþürdüm kanatlarýmý
Seni delice severken Unuttum uçmalarýn tadýný Kanatlanýp sana gelmek istedim bazen Bazen de kýzdým Hazarfen’e Takýlýp kaldým bir yerlere
Sana gelirim diye Umut ektim geceye Kaldýrýmlarda can buldu onca çýðlýk Kaç karanlýk sokaðýnda þimdi Kaç aþk filizlenir, kaç sevda biter Her gün her gece Haberin var mý Ýstanbul’um
Ve sen… Umutlarýmý ektiðim þehir Yeditepe’den ses ver sesime Selamlar, göndereceðim sevdiðime Sen dilince, sevda dilince En saf, en temiz Ýstanbul Türkçe’siyle Beni harcama suskunum diye
Sevdalarým sende diye kýzma Çok naz âþýk usandýrýr derler Beni senden usandýrma Gidersem, bir daha dönemem geriye. Sende kalýrsýn bensiz Ben Ýstanbullum diyemem kimseye Hiçbir þeyi sevemem sen diye Ýstanbullum diye saramam kimseyi Beni anladýysan Sýr olsun aramýzda
Beni sevdiðini, sadece bana söyle Aramýzda kalsýn en büyük sevdam olduðun. Biliyorum hiç yetmedi sana Sana söylenenler, senin için yazýlanlarý okumak Yetmedi anlatmaya zaman Sözcükler çaresizleþti dilimde Ne zaman adýný ansam Lal kesiði yedi dilim Ne kadar söylesem boþ Ne kadar haykýrsam boþ Seni anlatamazlar. Senin için Senin uðruna Senin yazýldýðýn harflerden gerisini Siliyorum defterimden
Sadece güzellikler kalsýn diye geriye Seninle baþ baþa kalalým diye Sen Ýstanbul Ben Ýstanbullun Yüreðim türkü türkü elinde O da beni seviyor ya Gam yemem artýk Kurþun bile iþlemez yüreðime Düþsem bile el âlemin diline Ýþin içinde sen varsýn ya ÝSTANBUL Ýstanbul içinde bir anýt gibi Ýstanbullum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dosteli_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.