HADİ,VUR BENİ BİTSİN BU FİLM

HADÝ,VUR BENÝ BÝTSÝN BU FÝLM


sevdiðim yok yakýnlarýmda
gün bitti karþý daðlarda ama birde þu yüreðe sorsa,keþke…

zamanýn ince ,küçücük bir köþesinde
engellerin içinde izole edilmiþ bir soluk gibi,
geceyi tutmuþ yakasýndan sallýyor rüzgâr
bense,
sensizlik köprüsünden geçiyorum;aðýr-aksak…
soluðunu hissederek
gitmemin mümkünsüzlüðü anlarýndayým
sabrýn alfabesiyim yani…
pembe sayfalarým buðulanýyor
gözlerimdeki ilkbahar tomurcuklarý üþüyor
örtündüðüm hüzne sarýlýyorum sýký sýkýya
sana çakýlý kaldým
neresindeyim hayatýn..?
yüreðimin rengini deðiþtirecek anahtar sende,biliyorsun…
bir kere yýldýzlarda deðdi gözlerimiz birbirine
hadi,tut kalbimden,kaldýr yerinden,taþý yüreðine…
þimdi,tozlardaki sessizlik gibi sonsuza dek yaþayalým birlikte
farkýnda olmadan kimse …
Yoksun…
hüzünlü geceyi göz bebeklerime taþýyorum
Sensizliðimi gömüyorum usulca acýlarýma
saçlarýmýn dipleri donuyor
ay çekilirken içimin göklerinden,
kendi karanlýðýnda kaybolan
hicranlý yýldýzlar gibi yalnýzlýðým
þiirim gibi karmakarýþýðým
yoksun…
gitme..!
bekle,
hâzan yapraklarý savrulurken yerlerde,
bir alev halinde yakýyorum kendimi kendimle
ve
gecenin sessizliðini alarak yanýma geliyorum
…
yoksun
vakit susuyor geceyi en çetrefilli yerinden
bir gün daha eksiltiyorum hayatýmdan
en iyisi mi,
hadi,vur beni bitsin bu film..!


Sosyal Medyada Paylaşın: