Titredi İçim
Kurþuni daðlarýn engin baþýnda,
Ürperdim soðuktan, titredi içim,
Çok uzaktan yanýk, ezan kulaða,
Gelince sarsýldý, titredi içim…
Ne kadar güzellik varsa karþýmda,
Bir bir hepsi çýktý, bu dað baþýnda,
Hele nazlý nazlý, dalgalanýp ta,
Ay-yýldýz görünce, titredi içim…
En yüksekten baktým düz ovalara,
Kartallar dönerken, zor yuvalara,
Üstünde ot biten, mor kayalara,
Baktým da görünce titredi içim…
Uzakta bir sürü, yayýlýyordu,
Manzarayý gören bayýlýyordu,
Çoban yangýnlara kor üflüyordu
Kavalý dinlerken, titredi içim…
Yürürken çekirge birden zýpladý
Süzüldü otlardan bir yýlan aktý
Çevirip baþýný yüzüme baktý
Çatal dillerinden, titredi içim…
Yeþil bir renk örtmüþ bütün ovayý,
Buzdan su üþütmüþ, yaþlý pýnarý,
Omuzuna vurmuþ, iki kovayý,
Bir güzel gördüm de titredi içim…
Haykýrdým sesimi, duyacak kimler,
Karþýdan sedalar verdi ekinler,
Bu sene kuraklýk hâkim dediler,
Yeþili sararttým, titredi içim…
Gözler bu güzelliklerle vuruldu,
Zannetme çok gezdim dizler yoruldu,
Hafiften yel esti, tozlar savruldu,
Gözüme kaçtý da titredi içim…
Boþa yaþamayýn, görmeden daðý,
Kekikler hoþ kokar, dalý, yapraðý,
Eline al kokla, kokla topraðý,
Toprakta can buldum, titredi içim…
04.08.2007
Necati ÞÝMÞEK
Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.