YÂR

I
Ben Yâre; rayihasý gül, cismi gül dediysem, mahbûb-u kibriyadandýr.
Senin de suret-i gülden, rayihâ-yi güldendir cismin ey Nebî, amenna.
Lakin dîl gark olmuþ nâr-ý sevdaya, gör ki yanmadadýr çend kerre.
Doðmadadýr üstüme þems-i hubb, biçare-yi aczinim ya Hakk, verhemnâ!

II
Dest-i yârin güldendir, nûr saçar þems-i ayn’ý aðarýr âsumaným
Neylesin dîl, uhrevî cennet mekân? canan var a sultaným.
Aðûþ-u cananýmýn bedeldir kâinâta, neyleyim Ýrem baðýn.
Neyleyim hûri, neyleyim melek, peri? zira yâran var a sultaným.

III
Ey yâr; arþým, azmaným, lebleri fermaným sevgili
Þecere-yi gülden elleri derdime dermaným sevgili
Cümle kâinât hayrandýr hayran olunasý Mevlâ’ya
Ben ise hem sana, hem Mevlâ’ya hayraným sevgili.

Sosyal Medyada Paylaşın: