Bir mektup yazmýþým deðmesin nazar Gözümde tütüyor yüzlerin anne Hiç olmazsa ayda bir mektup yazar Görünmez yollarda izlerin anne
Þimdi meyvesizdir bahçeler baðlar Kar yaðdý beyazdýr tepeler daðlar Anneler oðluna her zaman aðlar Dolar mý yaþlarla gözlerin anne
Sizsiz geçen günler ban dar iken Vermedim balýmý petek ar’ iken Ben aklýna gelir miyim var iken Bir oðlun üç tane kýzlarýn anne
Gümüþ olsun elin altýn bileðin Sen dua et kabul olsun dileðin Küçük yaþtan beri eler eleðin Bol olsun baharýn yazlarýn anne
Aþka hançeri ciðerime vururum Bilmem hasretinden nasýl dururum Fedai gün gelir ben de görürüm Var sað olsun caný sizlerin anne ……………………………………….. ARTVÝNLÝ AÞIK FEDAÝ-3- ………………………………………..
1930’da Artvin’in Ýþhalbir (þimdiki adý Kalburlu) köyünde doðdu. Asýl adý Ahmet Acar’dýr. Ýlkokulu köyünde okudu.
Aþýklýk geleneðini babasý Aþýk Yanari’den öðrendi. Babasýnýn ve halasýnýn çocuklarýnýn etkisiyle baðlama, ud ve cümbüþ çalmaya baþladý. Ýlk gençliðinden itibaren þiir yazmaktadýr. Ayný dönemde yöredeki Ýdris adlý bir aþýkla yaptýðý deyiþmeden sonra Fedai mahlasýný aldý.
Askerdeyken sevdiði kýzýn baþkasýyla evlendirilmesi üzerine köyünü terkederek Bursa’ya göçtü. Yaklaþýk 9 yýl orada yaþadýktan sonra Ýstanbul’a yerleþerek 18 yýl deðiþik iþlerde çalýþtý. Bu dönemlerde yaþadýðý ve karþýlaþtýðý birçok olaya iliþkin þiir yazdý.
Þiirlerinde genellikle özlem ve sevgi konularýný iþleyen Aþýk Fedai, daha sonra Burgaz’a yerleþti.