NE DÜŞTÜ

Giderken sonsuzluða içime bir gam düþtü…
Zannettim gökyüzünden üzerime dam düþtü.

Mutlu bir sabah vakti müjde beklerken bana,
Mahkemeye celb ile kadýdan ilâm düþtü,

Alem cümbür cemaat zevk-u safaya dalmýþ…
Benim ma’kûs bahtýma sessiz bir tamtam düþtü.

Dostlarýn sofrasýnda kardeþ bildiðim deðil,
Ciðerime göz diken doymaz bir yamyam düþtü.

Olgunlaþmýþ olmalý: “Ben de alsam mý?” derken;
Uzandýðým dallarýn meyveleri ham düþtü.

Fýrsatçýlar yaðmaya koþtu hep dolu dizgin…
Ganimetten þansýma koltuksuz makam düþtü.

Dürüstlük yeksan oldu, târümâr oldu ahlâk;
Hak söyledim; hakkýmda, katýksýz idam düþtü.

Secde ederken herkes menfaat gayesiyle…
Sevdiðim dostlarýmdan kuru bir selâm düþtü.

Hep nasihat ederdi “iyi insan ol” diye…
Çocukluktan aklýma rahmetli anam düþtü.

Kardeþimle bölüþtüm dünya denen varlýðý;
O servetten payýma yýkýk bir hamam düþtü.

Diledim ki adilce yeniden pay edilsin,
Ýlimler alt-üst oldu, hesaplar tamam düþtü.

Ah! Ne zaman gelecek adalet dolu eyyam?
Adým Hasan olsa da þöhrettim bi’nâm düþtü
Hasan DEMÝRCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın: