aðlýyorum, bulutlarý yüz üstü býrakmadan ama; güldüðümü de görebilecek miyim, geceye yazmadan henüz hüzün bakýyor þehrimin kapýsýndan... bekliyorum, zamaný ecele götürene dek ama; geldiðini de görebilecek miyim, hasreti mezara gömerek umutta da ’umut’ tükendi altý ateþe verilerek... konuþuyorum, aslýnda kendime bile dokunamasam da ama; sustuðumu da görebilecek miyim, sana ses olacaksam bu geceki þarký çok farklý, sabaha belki ateþ yakamam... bir de yazýyorum, yüreði aþka ezdirmemek için ama; okuduðunu da görebilecek miyim, kelimelerime bulaþtýðýnda sesin mümkün deðil, biliyorum; bu yüzden biraz sen gibiyim... bütün acýlarý aþkla büyüttüðüm zaman sen eþittir ben diyebilirim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
belalıkız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.