UMUTLARI VARDI ONUN DA..

O güzel yüzünden eser yoktu,
Ýliði, kemiði koktu,
Hayat artýk onun için çoktu,
Çünkü o da, iskeletti sonun da.
Her þeye raðmen,
Umutlarý vardý onun da.

Dýþarýya çýkmadan, hep makyajýný yapardý,
Zenginlik uðruna, bu dünyaya tapardý,
’Hak’ denilince, köþe bucak kaçardý,
Çünkü o da, hakký buldu sonunda.
Her þeye raðmen,
Umutlar vardý onunda.

Mal yýðmakta hayatlarý tokatlar,
Þimdi, göz çukurlarýna dolmuþ topraklar.
Üzerine düþmüþ sararmýþ yapraklar,
Çünkü o da, mezardaydý sonunda.
Her þeye raðmen,
Umutlarý vardý onunda.

Bilemedi, yolun çabuk bittiðini,
Son nefesinin uçup gittiðini,
Elleriyle kendine kötülük ettiðini,
Þimdi o da, metafizikti sonunda.
Her þeye raðmen,
Umutlarý vardý onunda.

Doktordu, beyaz önlüðünü giyerdi.
Hep, kritik ameliyatlara girerdi,
Kaybedince hastasýný, terini siler, giderdi.
Çünkü o da, kaybetmiþti sonunda.
Her þeye raðmen,
Umutlarý vardý onunda.

Yine beyaz bir önlükle girdi, mezara,
Kaderimi kýskandý yoksa, geldi nazara,
Ahirette çýkacak, yalýnayak pazara,
Çünkü o da, piþman idi, sonunda.
Her þeye raðmen,
Umutlarý vardý onunda.


Sosyal Medyada Paylaşın: