‘Gün karanlýksa etrafýn bulanýksa Kaderin sana düþmansa benden çok da farklý deðilsin Yaðmura saygýn sonsuzsa aþka hiç inanmýyorsan Zorla günleri sayýyorsan ayný kiþi bile olabiliriz’’ T.IÞIKLI
ellerim soðuk sert nefesiyle rüzgar odana sýzýyor üþüyor mu gözyaþlarýn yalnýzlýk sinmiþ duvarlar fýsýldar sesleri acýtýr içini zaman ellerin soðuk mu?
kokuna bürünmüþ sabahlarý getiriyor akþamlar karanlýðý seviþim bu yüzden, ruh göçü yaþadým: muþtusuz acýlý haykýrýþlardan döndüm: üþüyorum…
yazgýmýn serbestliðinde düþüyorum prangamýn serbestliði kadar özgürüm ölüm sýnama beni, cesurum: gökyüzü sana gam duruþunda kuþlar göç giyinmiþ, ayrýlýk yüklü suçlarý yok ant olsun ki suç yok kuþlarý hiç sevmedim: yalan..!