bir bahar uyur koynumda kýþa dönmüþ dallarýma bakama kaç mevsim geçer bu uðurda yol bilmez adýmlarým uyandýrýr beni kaçar derin uykularým düþer karanlýða yürürüm, bilinmez bir zamana ve son bahara yaðmiþ ölü yapraklar rüzgarla oynar hüzünle koþuþur dolanýr ayaklarýma
basmayý suç sayarým göðümden dökülsede yýldýzlarým elbet bir yol bulur adimlarým.
giderim. ne var ki gittiðim kadardýr sessiz çýðlýklarým duyulur çok uzaklarda. bu canla bu baþla baðlýlýðýdýr sana: hayat iksirim, umudum oldu ve yaþatan da. ötesinde ne var ki bu dunyada?
gel ey aþklarýn yücesi bir düþ benzeri gözlerinin karasý: bir bað var aramýzda huzur veren dört bir yana öyle bir güç ki, sarar ruhumu ince uzun, soylu bir endama! ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
agiri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.