Büyüt yüreðini afroditizm uyaklý aþk çiçeðim,
Ellerimizin altýndan kayýp giderken zaman.
Güneþini daðlar ardýnda bekliyor mevsim mevsim,
Küskün çiçeði kadar nazik yüreðinde hikayelerim.
Baþým dönüyor,battýkça mesut ediyor sana sevgim,
Avuçlarýmda birikiyor damla damla yaðmurlarým.
Eriyip geçtiðim hasretin,odamda yine büyük devrim,
Huysuz bir ayrýlýðýn dikiþini tutuyor acý yalnýzlýðým.
Hangi mevsim bizim diye soruyorum,Hangi evrim?
Güneþin batýþýnda mý baþlýyor yoksa sensiz devinim?
Ýki þiþe ile bayýlmayý zafer zannederken aþk katiplerim,
Ben sevginle yanmak için ayýðým,þahittir gecelerim.
Gözlerimi diktiðim yollarda,adýnla baþlýyor ümitlerim,
Þimdi bir anne duasýnda seninle olan tüm hayallerim.
Ve;
Belki de rüya ve her an gidebilecek kadar kýsa nefesim,
Ama battýkça mesut olan bir sevgi,bende ki sen yitimim.