Seni sevdim,
öyle "birden bire" olmadý
usul usul…
göle taþ atarsýn ya!..
dalgalar, kuðu gibi süzülür kýyýya
yavaþ yavaþ girersin zedelemeden damara
yaþam,
ölüm-kalým arasý
bir nefeste sevdim.
hani kýþýn karda buzdan sarkýtlar
çeker kýlýcýný zemheriye
oynaþýr çocuklar çýlgýnca kartopunu
buzdan heykellerde çýrpýnýr tir-tir sýðýrcýk kuþu
sokakta aç kalan dilenciler, çocuk yaþta fahiþeler
karþý kaldýrýmda çýtýr ekmek kokusu sarar buðulu geceyi
sobada piþen mis gibi kestane kokusu
ve birde kara ayazýn acýsý iþler ya iliðine
aðýrdan aðýrdan damarlarýna
gözlerinden dökülür yaþ
geceye düþen sancý
seni sevdim, dalgalarýn kumsallara gürül gürül çaðlamasý gibi
kükredi gönül evimin penceresi tüm haþmeti ile güneþe
ýlýk yaðmurlar yaðsýn týrnaklarýmla ektiðim mor menekþelere
seni sevdim diyor tüm kuþlar, böcekler, koru ve meþeler
bahar ayýnda yeþeren kýrlarda çayýrlar gibi
derin
öylece
kifayetsiz…
amansýz bir acý…
illet bir mikrobun aðýr aðýr sarmasý gibi tüm vücudu
hücrelerimin her saniyesi sana kurulu
ýlýk bir busenin masumca goncaya dokunuþu
yayýlýr mis gibi bir koku saçlarýndan
nekahet döneminde ömrümün
dökülür son nefesi
çýkarsýz/beklentisiz
akar göz pýnarýndan
gecenin senfonisi
seni sevdim