Gene kýrcýlandý daðlarýn baþý Durmayýp akýyor gözümün yaþý Ne yaman firâklý kýr atýn iþi Kýr at bu daðlarý aþmalý bu gün
Kýr at da giriyor koþtuðu zaman Dizgini boynundan aþtýðý zaman Deli boran gibi coþtuðu zaman Köpüðü saðrýdan geçmeli bu gün
Kýr at kalk gidelim biz bu odadan Kýsmetimiz gelir bâri Hudâ’dan Nalýný kestirem tað-ý ucâdan Kýymetin cihâný taþmalý bu gün
Kýr at da gidiyor baþý dumanlý Hele kaldýr gönlündeki gümâný Seherden sonraca,kuþluk zâmaný Dostum ellerini açmalý bu gün
Derviþ mehemmed’in pîri pir ise O yâr ile ahd ü amânýn bir ise Kýr at sende küheylânlýk var ise Pîrin dergâhýna düþmeli bu gün .......................................... AÞIK DERVÝÞ MEHMET(MEHEMMED) …………………………………… Derviþ Mehmet (ya da Mehemmet) 1775’te Malatya‘nýn Argavan bucaðýna baðlý Ýsa köyünde doðmuþtur. Babasý Kerkük Türklerinden Seyyah Hüseyin’dir. Kerkük’ten ayrýlarak Kerbelâ ile Mekke’yi görmüþ, Anadolu’ya geçerek Kýrþehir’e gitmiþ. Hacý Bektaþ tekkesinde konuk olmuþ, sonra baþka köy ve kentleri de dolaþarak Malatya’ya yerleþmiþtir. Derviþ Mehmet’in yaþamý yeterince bilinmiyor. Söylentilerle öykülere göre kötülüðe, haksýzlýða dayanamayan, iyi yürekli, dürüst bir kiþiymiþ. Köyünün ileri gelenleriyle bu yüzden çatýþmýþ. Divriði’nin Anzahor köyüne göç etmiþ. Bir süre orada kalmýþ. Sonra Malatya’ya dönerek Argavan’ýn Karahöyük köyüne yerleþmiþ. Yöre halkýnýn sevgi ve saygýsýný kazanmýþ. 1828 (h.1244) yýlýnda ölmüþ. Bir þiirinden, yetmiþ yaþýnda sað olduðu anlaþýlýyor: Yetmiþ yýldýr mihman idim bu handa Ruyumuz aþnâ idi þu cihanda Gafil olma elbet anladýn sen de Ömür tamam olup gel oldu bize Malatyalý Âþýkî (1760-1821) ile Þah Sultan adlý þairlerin yetiþmesinde emeði geçen Derviþ Mehmet, þiirlerinde daha çok din ve ahlâk konularýný iþlemiþ, insanlar sevgi ve kardeþlik duygularýnýn yerleþip geliþmesini amaçlamýþtýr.
YAPITI Derviþ Mehmet’in þiirleri derlenmiþtir. DÝPNOTLAR : KAYNAKÇA : Asým Bezirci,Türk Halk Þiiri Cilt 1,Say Yayýnlarý,Kasým,1993,sy:309-312 ‘den aynen alýnmýþtýr. HAKKINDAKÝ DÝÐER KAYNAKLAR : M. Halit Bayrý (Milli Mecmua,1928,sayý 107) Ziya Gürel(Ülkü dergisi,1948,sayý 17-19) Sadettin Nüzhet Ergun, Bektaþî Þairleri ve Nefesleri(1995) Refik Ahmet Sevengil, Yüzyýllar Boyunca Halk Þairleri(1965) Vafi Mahir Kocatürk,Tekke þiiri Antolojisi(1968) NOT: Bu bilgiler ve þiir BEDRÝYE ÖZKAN’dan alýnmýþtýr ................................................................................................................................................................ )(-)(-)(-BUÐULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-55-)(-)(-)(
Yine düþtü akla güzel sevdasý Bu aþýk sevgiler saçmalý bu gün Taþýmaz bu yükü aþýk gövdesi Sevdiðim kendinden geçmeli bu gün
Titrer imiþ beden sine yanýnca Dil kendinden geçer adýn anýnca Gözlerine bakýp bade sununca Elimden badeyi içmeli bu gün
Adýný zikreden methiye yazýp Mest eden duygulu sözleri dizip Ýnceden inceden yavaþça süzüp Yâr diye o beni seçmeli bu gün
Ömrünce iyi ol iyilik eyle Dilerim gülesin hep sen neþeyle Ellerin elimde yürürken öyle Sevdamýn gülleri açmalý bu gün
Uðruna her þeye boyun eðdiðim Kara gözlerinde aþka doyduðum Benim gibi seven benim sevdiðim Sevinçten göklere uçmalý bu gün
Ne güzel yakýþmýþ yanaðýna ben Huzuru bozmaya var mý ki neden Yakalamýþ iken mutluðu ben Baþka sevdalardan kaçmalý bu gün
Hadi be Lüzumsuz inme derine Umut umut bakmak gerek yarýna Selamýný ilet ömrün varýna Olgun sevdalarý biçmeli bu gün
Sadýk Daðdeviren Aþýk Lüzumsuz Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.