Kuþatýr ufkumu aþk denen sihir,
Baktýðým her yerden fýþkýrýr sisler...
Mazidir küçücük aklýma sýðan,
Ruhum anýlarda süründüðü an...
Her hücremde gezip yereder zehir,
Karýþýr içiçe duygular, hisler..
Kasvettir görülmez eliyle boðan,
Hasretle elele yüründüðü an...
Coþar gün boyunca uyuyan nehir,
Erir damla damla bütün hevesler...
Nedamettir binbir sancýyla doðan,
Ýlk yýldýz sema da göründüðü an...
Ýner balyoz gibi üstüme þehir,
Kaybolur sükutun içinde sesler...
Gri bulutlardan hüzündür yaðan,
Ufuk karanlýða büründüðü an...
Ahmet Turgut Atlýk