ATEŞLE DUDAK DUDAĞA
Bitsin istiyoruz bu gönül yasý,
Bir kuþ gagasýnda yaðmur damlasý,
Sanýrým hayatýn tüm hülasasý;
Hem cana minnettir, hem cennetimiz;
Bir damla sudandýr kýyametimiz...
Bu yüzden aþýka sarptýr yokuþlar ,
Bu yüzden kanadýn geriyor kuþlar ,
Ne sandýn ! Bu yüzden yazlar ve kýþlar ;
Saðnak yaðmurlarýn derdi, anlaman ;
Donmamýz bu yüzden, bu yüzden yanman!
Apak görünürken göðün memesi ,
Þimþek çakar çözülür ya düðmesi ,
Dalýn eðilmesi, gülün gülmesi;
Bir damla su, merhem olurken ah’a ;
Ellerimiz açýlýyor Allah’a...
Yangýným yok diyenlere inanma ,
Ýçinde depreþir bir deli yanma ,
Topraðý arýndan çatlýyor sanma ;
Açar sinesini, içi görünür ;
Eðer göstermezse, öldüðü gündür.
Arzuyla, ümidin arasý gibi ,
Þu dünya gönlümün darasý gibi ,
Yanýyorum aþkýn çýrasý gibi!
Ýçimde ki sevda haþarý benim ;
Sýzdýrmaz küp gibi, dýþarý, benim.
Art arda patlýyor diye fiþekler ,
Kýskanýyor beni bütün þimþekler ,
Susuzluk çekmeden, ne bilecekler?
Musa gibi bakamadým ben daða ;
Ateþle gelirken dudak dudaða!...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.