UÇUYORUM
Gecenin son izi kalmýþ eþikte
Sabah týrmanýyor beyaz camlara
Benden ne kalmýþtý tahta beþikte
Neler söylemiþtim yorgun çamlara
Tan atar bakýnca mavi gözlerin
Rüzgarda baþaktýr saçý annemin
Toprak kokusudur ilk ninnilerin
Düþürüldüm ta beþikte gamlara
Kuþlar konuyordu salýncaðýma
Küçük gagasýnda kocaman mama
Gelir diye çok bekledim odama
Ulaþýrken duan bak semalara
Üstüme sererken ince yaygýyý
Atamazdýn içinde ki kaygýyý
Sanki dört yan deniz her taraf kýyý
Kurban verecektin son dalgalara
Tüm vadiler derin derin solurdu
Gün eðilir hani akþam olurdu
Ay deðil doðacak sanki bir nurdu
Düþerken bitmeyen tozlu yollara
Yollar tükenmedi pes etmedim ben
Kuruyorum uzunca bir merdiven
Gözlerimi kamaþtýran maviden
Uçuyorum hasret çeken kollara
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.