Tenimden silip almalýyým geceyi
zihnimi istila eden onca
üryan düþünce sallanýrken
aklýmýn en ücra köþe uçlarýnda
bir uçurum toplamak gerek
intihara mahâl vermeden
Yýldýzlarý söküp almalýyým gözlerinden
akþamýn matemi deðmeden
yurtsuzlara kýraðý düþüyor
resmettiðim þehirlerde
gün be gün
Silmeliyim izleri
üzerine yokluk iliklenmeden
emsâlsiz sabahlarýda görmeliyim
ve
gömmeliyim ardýndan
Bakýþlarým kilitleniyor
sesime deðen þafaklarda...
Siyah Ýnci/ Yasemin Þen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.