MAHKUM YÜREĞİM

Deli dalgalar da
Fýrtýnada yükselmiþ hýrçýn bir
Deniz gibiyim.
Bazen dalgalarla boðuþan
Masum bir tekne.

Bazen de fýrtýnanýn dineceði zamaný
Arayan liman…

Hangi denizin sahilinde yarýnlar.
Meçhul yarýnlar…
Uçsuz bucaksýz hengamesin de,
Umutsuzluluða sürüklenmekte yaþamýn
Yitik çaresiz mutsuz ben…

Güneþin her doðuþunda
Yaþamsal duygular umut ederken,
Mengeneye sýkýþtýrýlmýþ gibi
Acýyor yüreðim…
Toz bulutu olup
Havaya karýþasým var.

Bitmez tükenmez yalnýzlýk girdabýnda
Çaresizlikler ülkesinin kadýnýyým sanki…

Uzanan ele dokunmak istesem de
Ýçimdeki haykýrýþlara maðlubum.
Benim için kahrolmuþluklar yaþayana
Ver elini demekten acizim…
Ne yaman çeliþkidir.
Ne yaman…
Ararsýn yol,iz sürersin bulduðunda
Hadi gel diyemezsin.

Hangi aklýn hangi duygunun ürünüdür
Yaþamsal koþullarda yokluðun
Hat safhasýnda yaþarken ömrü
Devasa çabalar harcýyorken
Kaybolmaya mahkum yüreðim…


YAZAN:ÝLKNUR AKSOY


Sosyal Medyada Paylaşın: