GÜNEŞİN GÖZYAŞLARI 2

Öðretmen can öðretmen,
Bilgiler deryasýnda baþtýr o.
Cehaleti söker yüreklerimizden
Þekil verir, yoðurur,
Ýki göz üstünde kaþtýr o.
Eritir kötülükleri aydýnlýk yaðar,
Zaman onu öðütse de,
O ýþýk olur,
Her sabah yeniden doðar,
Güneþ olup aydýnlatýrken,
Bereket yaðan gözde yaþtýr o.

Her çocuðun yüreðinde yaþar,
Ve bir hürriyet baþlar,
O hasretin ve özlemin sona erdiði yerdir,
Çiçeklerin dilinde koku,
Hiç batmayan güneþtir o.
Kýlýcýný acýlarla bileyen,
Zulmet yurdunda bir ýþýk, bir eþtir o.
Göðün kýyýsýnda çiçek,
Kaderle piþirilen aþtýr o.

Alnýmýzda nur,
Kalbimizde tahttýr öðretmen.
O ana kokulu sevgidir,
Ýnanç özlü kâinatý sindirir sözlerine,
Sarar ruhlarýný çocuklarýn,
Sevincin yankýsýný paylaþýr,
Her gecenin ardýnda açan,
Yeni bir sabahtýr.
Gecelerin karatahtasý,
Gündüzlerin ak yürekli tebeþiridir.
Bir pergele uç olur,
Çember, çember çoðaldýkça yüzlerde,
Kimsesizlerin kimsesine, düþtür o.
Her devirde en sadýk, yoldaþtýr o.

Muzaffer TEKBIYIK


Sosyal Medyada Paylaşın: