Ýnadýna yalnýzlýðýn!... kokulu mumlar yaktým gecenin dibine iki kadeh koydum masaya karanfilleri unuttum sanma giydim en sevdiðin elbiseyi de dokunuþlarýný özleyen saçlarýmý daðýttým sen hep öyle seversin diye kýrmýzý ruj sürdüm dudaklarýma hadi hazýrým seninle herþeye...
ve þimdi inanacaðým nerdeyse karþýmda olduðuna ah þu keman bu kadar içli çalmasa...
susmak isterken konuþturuyor beni konuþmak isterken susturuveriyor hayal bu ya!... yavaþça süzülüveriyorum küçük hücreme gecemdesin iþte seviþtirelim hecelerimizi uyutulmuþ her arzu uyansýn kurak bedenlerimizde suspus olsun tellerin sesi...
ve bin türlü ihtimal ipi varken elimde hangisini çeksem bir sen, bir ben, bir biz..
Þiirimi güne lâyýk gören seçici kurula ve özellikle bizleri bu çok deðerli çatý altýnda toplayan Sevgili Habip Bey’e teþekkürü borç bilirim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
cemrece Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.