Paradoksum İncindi -4

Ben Mahallenizin üvey evladýyým
Züleyhanýn gönlünde ki zakkum aðacý
Ferhatin Tanrýça çekicinde ben varým
Varlýðýn tümüyle yokluðu benim namým
Yokluðunun tümüne de bürhaným

Pavlov’un koþullu öðretisini aþka verdim
Yine Keynes’in gayri ihtiyari iþsizlik sebebindeyim
Esamem okunmaz þehrin þen sokaklarýnda
Özlemini duyduðum þehrin hayalindeyim

Sonra aldanmýþlýðýma devadýr diye
Yine ayný sahnede
Ayný aldanmýþlýk parodimi
Sunduktan sonra tüm hayat taþýyan canlara
Ömrün kýþ aylarý gibi
Zamaný gelince kalkarým diye topraðýmda
Marx’ýn yalnýzlýðýný gömüyorum zihnimin kapitaline

Tek tek yazýyorum,dimdik ayaðý kalkmasý için hecelerimi
Dakka baþý eksilen sevgimin manipülasyonu aðýr vakýa!
Alt alta birbine girmiþ zavallý kaðýtlar..
Ve de düþünceler...

Hazandan kalma bakýþlarý kahve rengi gözlerle göðe fýrlatýp
Anlaþýlamama ýzdýrabýný mahmur bir bestede çekiyorum
Rüzgarla gelen ilkbaharlar boþalýyor yürek bamtellerimden
Hakikata boþalýyor tüm bu gelip gidiþlerim

Sonlar hep güzel olur ya
Son mýsralarda o kadar güzel parmaðýmda

Gül kokan rüzgarlar düþlediðim anlarý
Kendini kabul ettirememe tekrarlarýnda
Bana en çok güveneni arýyorum

Maalesef
O da çoktan gitmiþ buralardan

Halbuki yüreðimin içimde yaþadýðýný zannederdim
Yanýlmýþým

Yürek sevenle kalýyormuþ
Buymuþ paradokslarýmýn tek çözüm kümesi


Sosyal Medyada Paylaşın: