Yerin Altındakiler

Onlar yerin altýndan çýkýp geldiler
Ellerinde kürek, yüreklerinde emek
Yorgun dünyalarýnýn birer emekçisiydiler.
En yaþlýsý Rýza Çavuþtu.
Bir oðlu, iki kýzý olup,
Esprileri çok hoþtu.
Oðlunu geçen sene evermiþti.
En gençleriyse Çakýl Mehmet’ti
Çalýþmak onun gayretiydi.
Bir sigara yaktý Rýza Çavuþ.
Bir de demli çay yudumladý keyiflice.

Dakikalar birbirini kovaladý.
Çalýþmaya! dedi. Hüseyin Kahya.
Ulan ne çabuk geçti zaman dedi Çakýl Mehmet
Rýza Çavuþ isteksizce öne atýldý.
Mehmet’te söylenerek sýraya katýldý.
Tekrar yerin altýna indiler.
Çalýþmalarýnda sýralarý aldýlar.
Emekleri ürettikçe çoðaldýlar.

Birden ne olduðu belirsiz
Dinamit sesi geldi keyifsiz.
Ateþ sardý etrafý belirsiz
Yerin altýndan sessiz, sessiz...

Belli ki mayýn parçalamýþtý yürekleri
Göçük altýnda kalmýþlardý
Koþarak yakýnlarý toplanmýþtý
Çaresizdi bakýþlar
Feryatlar yükseldi.
Umutlar çoðalmýþtý sorgusuzca

Olay Mahalline Ýlk yetiþen Çavuþun oðlu oldu.
Ardýndan da karný burnunda gelini,
Çakýl Mehmet daha görememiþti yarini
Gürültünün ardýndan, gözyaþlarý almýþtý yerini
Zonguldak’ýn delisi Kel Mehmet’ti,
Kelliðine bakmayýn o kadar da merhametliydi.
Baþýný kaþýdý söylenerek,
Ne zaman madenler patlamayacak dedi.
Belli ki emniyetsizlik onun en büyük derdiydi...




Sosyal Medyada Paylaşın: