Ve
İlgiliye/Vasiyet
Hak vâki olunca beni sorana,
Garipti seveni yoktu deyiver…
Neden niye diye kafa yorana,
Benden yana derdi çoktu deyiver…
Aþkýma yanmýþ da kendi kendine,
Sýðmaz olmuþ özlem gönül bendine.
Günden güne çýktý elemi bine,
Baþýný belâya soktu deyiver…
Yýllardýr dilinde hep adým vardý,
Ne olur gel diye her dem yalvardý.
Lâkin hiç gelmedi nazýmýn ardý,
Ömrünce yoluma baktý deyiver…
Gitti de Mecnun’a Ferhat’a uydu,
Bir düþün peþinde kendine kýydý.
Tek serveti bana olan aþkýydý,
Gözü mala-mülke toktu deyiver…
Deseler de lâyýk sonsuz övgüye,
Her kim ki gönülden tutkun sevgiye.
Kim demiþ ki o’na bunca sev diye,
Çektiði çileler haktý deyiver…
Gönül tarlasýna hasretler ekti,
Vuslat mevsimini hep iple çekti.
Nerden bilsin ki güz tez erecekti,
Zaman biraz hýzlý aktý deyiver…
Saplanýrken hasret ok ok baðrýna,
Aymazlýðým gitti en çok aðrýna.
Ben gibi hayýrsýz bir yâr uðruna,
Koskoca bir ömrü yaktý deyiver…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.