Sedef diþlerinden bir ýslýk gibi dökülüyor her gün sevda Gözlerinin yanýp sönen ýþýltýlarýna hýrçýn dalgalar vuruyor Bir ýtýr kokusu yayýlýyor, içimde çiçeklerin tozlarý birikiyor Aþkýn esrik tütsüleriyle sevgi çaðlayanlarýnda yýkanýyorum.
Yýllardýr dudaklarýna ölesiye bir açlýkla muhtaçken ben Soylu düþünüþlerin çýldýrtan kapsülleri parçalandý içimde Kangren kopuþlarýn deli kasýrgalarýna tutundum, aðladým Savruldum geri dönüþlerin yol ayrýmlarýnda, kayboldum.
Ayaklarýmýn götürmediði yollarýnda kuytular arýyorum Bir yelin ninnileriyle derin burçlarda kokuna yürüyorum Yanaðýndan süzülen gün ýþýltýlarýna yönümü soruyorum Kendimden kaçarak, varlýðýnýn izlerine yakalanýyorum.
Sessizliðin delirmiþ peteklerine ürpertili sözler býrakýnca Fýþkýnlar yarar içimi, derinlerden bir ses gelir beni bulur Her sabah seninle aralarým gün yorgunu gözkapaklarýmý Mavi tomurcuklu sözcüklerin salkýmlarýný toplarým ben.
Sýmsýký bir bakýþtýr varlýðýn, gergin halatlarla týrmanýrým Köklerin aðar gövdemden, topraðý delerek sana büyürüm Görünmez ýþýklarýn tozlu yamaçlarýný aþar ülkene varýrým Dikenlerle çevrili göðsünde ömrümün uykularýna dalarým.
Selahattin Yetgin Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.