Işığımsın mülteci yüreğime

açtý,
susuzdu,
sevgiye bi çare...

zifiri karanlýkta
bir ýþýk,
sýcaklýk hissetti uzaklardan

arada sýradaðlar, uzayýp giden virajlý yollar
yaný sýra aþýlmasý güç denizler vardý.

yaþam, bende diyen;
yakamoz gibi, gerçekti ýþýk!
güzelliði, güneþin sýcaklýðýný,
sen de bulacak olan mülteci bir yürek


kaçak yollarla, sessizce sýðýndý sana
ne bir pasaport,
ne de bir kimliði vardý.
sadece sahipsiz mülteci bir yürek.

zorlu, engellerle dolu yollar kat etti
sanki Paris, Dakar rallisinde gibi
sonunda uçsuz, bucaksýz maviye merhaba dedi.

gitmesi ulaþmasý gerekiyordu
görünen ýþýða.
ulaþmak için, yola çýkacaðý tekne
kaptaný olmayan
kýrýk dökük, çok eskilerden kalma
her an battý batacak cinstendi.

ama

git diyordu, mülteci yüreðim

binilmesi yasak olan tekneyle.
korkma git.


çünkü

mülteci yüreðimde, hiç bir zaman sönmeyecek
bir aydýnlýksýn.



Sosyal Medyada Paylaşın: