Dayanamadým! yelken açýp gecenin koynuna düþlerimle yanýna geldim dün gece, baktým yataðýnda, peri kýzý gibi uyuyordun.
soðuk kýþ günü, açýnýp üþümeyesin diye üzerine, sýcacýk sevgimi örttüm. yalnýz yatmasýn diyerek, yataðýna, dikensiz, mis gibi kokan güller koydum .
sessizce… kapýyý kapatýp giderken, su gibi aktý yüreðim dizlerime yýldýzlar taçlandý gökyüzünde kirpiðime sürdüm siluetini güneþin yaþam meleðim.
son anda geldi aklýma! nasýl unuturum diye kýzdým kendime döndüm anýnda geriye.
o kadar güzel uyuyordun ki!... kýr çiçekleri koklayan mahzun kelebek gibi uçuþuyordu kanatlarýn sanki kulaç atýyordun gökyüzüne mutluluktu senin adýn seyretmeye doyamadým.
yanýndan gitmem gerektiðini unutuyordum bir anda uyanýrsa diye korktum!