Şahadetim Odur Ki Ben Şair Doğmadım

Öyle zor ki insanlar, ben de þiirlere kaçtým
Ne sevdanýz anlar sizi, ne yüreðinizi görür aþkýn gözü
Yazýyorum, þiirlerim itiraz etmiyor kabulleniyor
Dertliyim diyorum inliyor
Seviyorum diyorum oh oh ne güzel diyor
Mevla diyorum þükür diyor
Hayat diyorum bir yudum su iç diyor
Hüzün diyorum olmalý olacak
Satýrlar nasýl aðlayacak diyor

Yüreðimde bir volkan lavlar püskürtüyor
Yanýk bir beste dökülüyor kýtalara
Daðýlýyor nameleri içli bir þarký olup
Kâinatýn en mahrem sularýna

Þahadetim odur ki ben þair doðmadým
Ben þiire susuzdum rahmetiyle lütfetti
Ben benliðimi buldum
Þimdilerde bir meltem esiyor can evimde
Efil efil dökülüyor yüreðimin dili satýrlara
Gizli sýrlar sanki bir bir ayan oluyor kulaðýma
Nereden geliyor bu deðirmenin suyu?
Sormayýn
Birikmiþ bir memba sanki
Þarlak olup akýyor
Ýçenlere þifa olsun niyetim
Her döküleni kaleme alsam erirdi daðlarýn kar’ý
Vahalara ererdi çöller sözcükler tükenir
Cümleler biter kalem yoklukla ah edip inlerdi
Ey canýma þifa olan edip sözler
Mahreçleri bazen kalýn bazen ince ezgiler
Leblerimden süzülen tilavete eþlik eder misiniz?
Ben okusam siz dinler misiniz?
Annemin ninnisi babamýn nasihati gibi
Ziya ol yoluma aydýnlýk yarýnlarýma
Muttasýl yayýlsýn medlerim
Aþk ile yazýp haz ile söyleyeyim.

Melek…
Þarlak: Çaðlayan
Muttasýl: Aralýksýz. Fasýlasýz. Hiç durmadan
Med: Uzatma, çekme

Sosyal Medyada Paylaşın: