Ben Nazým deðilim!
Bu yüzden;
Hikmetli sözler söyleyemem,
Memleketimi yâd edemem.
Necip milletimin,
Fazýl bir ferdi de deðilim.
Kaldýrýmlarda yürür geçerim…
Ne Ýstiklali anlatabilirim
Ne de Çanakkale Þehitlerini,
Dedim ya Nazým deðilim…
Ersoyluyum!
Lakin! Bu iþin eri deðilim.
Karacaoðlan deðil
Karaca bir oðlaným sadece,
Kýrýk sazý elinde…
Ne Aþýðým Veysel gibi
Yemen ellerinde
Ne de Leyla’nýn Mecnunu
Bu hayat çölünde.
Fuzuli yaþýyorum iþte,
Baki kalmayacak yazdýklarým
Dedim ya Nazým deðilim…
Hayat bu gelir geçer, konan göçer
Kimi yer, kimi bakar
Kimi de benim gibi talihsiz erken açar.
Ne desem boþ,
Anlatamýyorum iþte
Kifayetsiz kaldý þiirim...
Dedim ya Nazým deðilim!
Veli hiç deðilim…
Keþke diyorum keþke!
Yunus’un elinde taþýdýðý,
Odun parçasý olsaydým.
Çünkü Taptuk’un kapýsýndan giremezdi;
Odunun eðrisi bile…
Þükür!
Ne olmadýðýmý bana söyleyen
Molla Kasým içimde…
Ben buyum,
Ýþte ben buyum!
Nazým deðilim…
Murat Canbolat