Aþk dergâhý açýktýr;ruhu açýk olana,
Kalp dilini bilmeyen; hep divane dolana.
Aþk Sultaný davette :"Gel ! gel!"diye baðýrýr,
Ýnsanlýðý barýþa ve huzura çaðýrýr..
Mesnevisi kazýlý ,gönül kalemi yazmýþ;
Onu sevemeyenler;dünyada da pek azmýþ!
Seni anlatmak düþmez, benim gibi kaleme,
Seni anlamayanlar ; hep düþerler eleme.
Sevdim seni gönülden ;Hey! gidi Koca Aþýk
Eritti tüm sözlerin, gönlüm sensiz karmaþýk.
Yeni þeyler söylemek; bilirim haddim deðil
Yenilenen Kur’andýr;gayrýsý kadîm deðil!
Gül yüzlü Hak Nebi’den, yansýyan bir þuaydýn
Seni anlayabilen ;hem ariftir hem aydýn.
Hem lâtifsin ,hem naif ; sözlerin daim zarif,
Sen Sultansýn, ben zâif ;Sana aþýktýr arif.
Halin güzeldir Senin, kâlin güzel olmaz mý?
Aþýklarýn cümlesi ,Hak aþkýyla dolmaz mý?
Baþýmý döndürüyor ;Senin bu sonsuz aþkýn,
Aþk yolunda gidenler; Sensiz hep yolda þaþkýn!
Hay’dan gelen Hu’yadýr; amennâ ve saddaknâ
Aþký bulan kurtulur: Ýþte en gerçek mânâ!
Hay Allah Hû’da Allah ,Lâ ilahe illallah!
Bütün sýrlar aþktadýr, yalnýz ondadýr felâh!
Aþk bahçesinde bülbül, aþýktýr Sana her gül
Sensiz açar mý sümbül ? Sana hayran bu gönül
MURAT CANBOLAT