Ey, yeþil vadi,
Bu gün sana, ta tepelerden ta ! zirvelerinden baktým,
Üzerinde sis yok, bulut yok bu ne muhteþem bir görüntü,
Esen yelinde, serinledim dinlendim yattým,
Tam karþýmda sendin,sessiz ýssýz ve yoktu gürültü.
Ey, yeþil vadi,
Bu gün sana, belki son kez bakýþým,
Belki tependeki, o ardýç gölgesinde son kez yatýþým,
Er gelmesin, üzerine, o sisli boz bulutlarýn,
Doyuncaya kadar bakayým sana, ey vadi.
Ey, yeþil vadi,
Bilirim akþama yakýn, sisler yine kaplar üzerini,
Görünmez olur, yine o güzel yeþil ormanlarýn,
Menfaat düþkünü insanlar çizer, ormanlarýnýn kaderini,
Bir yangýnda, bir baltada yok olur belki o aðaçlarýn.
Ey, yeþil vadi,
Dolanýr gelir bana içinden, kývrým,kývrým tozlu yolar,
Ormanlarýn yanarsa, iþte o zaman içim sýzlar,
Yaðmur yaðsa da yýkanýp suya doysan, olmasa üstünde tozlar,
Kurumaya baþlamýþ, yol boylarýndaki bitkilerin.
Ey, yeþil vadi,
En tependeki tepede, bir ardýç aðacýnýn gölgesindeyim,
Üzerimde salkým, salkým sarkmýþ ibreli dallarý,
Ben uzandýðým bu gölgede, o yeþilliðinin düþündeyim,
Gözlerimde iki tarafý orman, ortasýnda ise çaðlar dere sularý.
Ey, yeþil vadi,
Üzerinde bulut olmadan, bu gün baktým ya sana,
Gam yemem, bu bakýþ son kez de olsa,
Ýçime oksijenler doldurdum soluyup, teperinden kana,kana,
Keþke güzelliðin hep böyle kalsa, ey yeþil vadi.
a.yüksel þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.