Ve
Yetişmez…
Istýrabý gerçek, hazzý muhtemel,
Hayatýn yüküne hamal yetiþmez…
Gözyaþýnda çürür en masum emel,
Feleðin cevrine misal yetiþmez…
Ýnsanlýk davasý gütmeyen beþer,
Nefsanî düþlerin peþinden koþar.
Hak-hukuk gözetmez, ölçüyü þaþar,
Þerri def’e kanun, kural yetiþmez…
Gönül lügatinden çýkýnca haram,
Edep zincirinden kurtulur meram.
Olunca beleþin arkasýna ram,
Hýrsýzýn hýrsýna meral yetiþmez…
Vicdaný kararmýþ, kalbi taþlaþmýþ,
Nefsine kul olmuþ, haddini aþmýþ,
Ýnsafý kurumuþ, öfkesi taþmýþ,
Zalimin zulmüne melal yetiþmez…
Kullandýðý dilde yalan uzmaný,
Çullandýðý malda talan uzmaný,
Yollandýðý yolda plan uzmaný,
Arsýzýn tarzýna hayal yetiþmez…
Karýn doyurmayan tencere mahcup,
Soðuðu kýrmayan pencere mahcup…
Ünü duyulmayan hançere mahcup,
Biçare hâllere mecal yetiþmez…
Mazlumun yarasý sýðmaz sargýya,
“Kaderin cilvesi” girmez yargýya.
Yakýþýnca rolü “bilim-kurguya”,
Garibi tarife masal yetiþmez…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.