Ýçinde sakladý ol mað’ra gibi Beni hap’seyledi, Hýra gözlerin. Baktýkça sallýyor bir deprem gibi Merkez üssü ise, kara gözlerin.
Birden hissettirir kalbe akýþta Ateþten de beter, ruhu yakýþta Çeþm-i þehlâlaþýp her bir bakýþta Kalbi þerhâ/þerhâ, yara gözlerin.
Ne güzel yakýþmýþ baþýna bere Engeller výz gelir söz geçmez sere Kurtulmak mümkün mü düþtün bir kere? Beni nâra attý, nâra gözlerin.
Âþýðý gömecek elde kürek yok Aþkýn sehpasýnda bil ki direk yok O urgan istemez naza gerek yok Beni dâra çekti, dâra gözlerin.
Kanýmýz aynýdýr pozitif kandan Ben seni sevmiþim öyle ki candan Alev topu gibi, beni dört yandan Koza gibi sara, sara gözlerin… Yorum/yorum yora, yora gözlerin…
16/12/’10 Hanifi KARA Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.