Gece sýyrýlýrken zamandan,
Renkler belirirken tek, tek
Uyanýp kalkarken yataktan,
Vakit, vakitlerden bir mihenk.
Þu halim sanki zamana tepki,
Gözler mahmurlu ruhum durgun.
Kalktýðým yatak bedene beþikti,
Yüzüme çarptýðým soðuk su,
Uyuþuk gövdeme bir vurgun.
Geceler saatler kadar vefasýz,
Geçmiþine tövbe etmeyen zaman gibi.
En karanlýk nankörlük gibi umarsýz,
Mechülde kaybolan sýr gibi.
Belki de gecenin kýymeti burada,
Zindanýn özlediði firari gibi.
Dakikalar zamanda kum gibi ufalanmýþ,
Ben sende muhacir, sen bende ensar.
Þu vakitte dahi gönül sende yuvalanmýþ,
Senin hayalin kâðýt bense muharrir.
Saatler saniyelerle beslenir,
Üst üste yýðýlýp seneler oluþur.
Bir önceki gider, bir sonraki seslenir,
Maziler hatýrlanýr yüzler buruþur.
Yel kovanla akrep bir biriyle yarýþýr,
Hatýrlanýnca mazideki mutluluklar,
Þimdi ise tebessümümle barýþýr.
Daha sabah akþamýn görünmez dibi,
Her gün yaþanan zaman, git,gel.
Þarkýlarda söylenen nakarat gibi,
Beni götürüp getiren görünmez bir el.
Jale KESKÝN