ULU ARİF ÇELEBİ (Gülce-Bahçe)
Gönlümüzü ýsýtasý aþk, düþer mi belleðimize
Kapýmýzdaki rüzgâr deðer mi canlar yüreðimize.
Sonu sorgulu ömrümüzün yaþamsal deðerlerini
Yaþamayý öðütler mi aciz benlik belleðimize.
…Ulu Arif Çelebi gibi candan geçip,
….Sarýlýr mýyýz, aþk-ý ilahi ile sevdiðimize?
…Ulu Arif Çelebi,
Sultan Veled Çelebi Hazretlerinin büyük oðludur
Umuda pullanan mektuplarýn özenli ilk puludur
Annesi Selahattin Zerkubi kýzý Fatma hatun’dur
Kelebek renkli düþlerde yaþam rotasý kuruludur
…Miladi bin iki yüz yetmiþ iki yýlýnda
….Dünyaya gelince Arif,
…..Ninni söylenir, uyusun da büyüsün diye zarif,
……Sevgiyle kuþanýlan tüm hücrelerde
…….Ona karþý þefkat ve merhametle duruludur…
Vardý elbet bu aþýrý sevginin geçerli sebebi
Babasýnýn çocuklarý olmuþ olsa da daha önce
Küçük yaþlarýnda, ebediyet deryasýna dönünce
Belki de Torun Arif olur diye, hayýrlý nesebi
…Baþta Hz. Mevlana olmak üzere,
….Aile de vesile olmuþtu büyük sevince…
…..Dualar yükseldi arþa,
……Bu dilekler ile duruldu sözlere,
…….Aydýnlýk gündüzlerden sonra, her gece.
Ýlahi bir sýnav deðilse, dualar kabul olmaz mý?
Allah dostu erenlerin, dileði karþýlýk bulmaz mý?
Kabul oldu içten dualar, dilekler karþýlýk buldu
Sonra ki anadan, Arif’in üç kardeþi daha oldu;
Ana baþka, baba bir,
Canlar cana bir eþtir.
Onlarda yok, hiç kibir,
Ayný kandan kardeþtir.
…Þemsettin Emir Abid,
….Selahattin Emir Zahid,
.….Hüsamettin Emir Vacid
……Kardeþlere,
…….Ulu Arif Çelebinin yüzü hep güleçtir.
*
Ve
Günler,
Geceler
Geçip gider.
Günün birinde
Gözleri derinde
*
Ulu Arif Çelebi, hemen emir eyledi
Menakib’ül Arifin, eserini peyledi
Ahmet Eflaki beyim, hemencecik baþladý
Kâh okudu, kâh dinledi, kâh yazdý ve söyledi,
…Böylece kaynak olabilecek, büyük bir eseri
….Ýtinayla yazdý menkýbeleri oluþturan cümleleri.
…..Böylece meydana getirildi ariflerin menkýbeleri.
Ulu arif Çelebi, Ahmet Eflaki ile birlikte
Baþta Tebriz ve Azerbaycan’ý dolaþtý þecaatle
Dolaþtý Anadolu’nun pek çok yerini defaatle
Yurdum insanýný hep gördüler birlik ve dirlikte
…Hep dillerindeki dua ve rabbe niyazla
….Sevgili peygamberimizden istenen þefaatle.
*
Ýrþat þerbeti içtiler, sohbetler gönül ördükçe
Kendilerinden geçtiler, birçok nimeti gördükçe,
Dünya denen þu fani de, kusursuz bir bahçe varlýk
Ýnsan hizmetinde her þey, bunu bilen çekmez darlýk
Tüm canlýlar mutlu olsun, olmasýn diye simsarlýk
Ýrþat þerbeti içtiler, sohbetler gönül ördükçe.
Gezdiler birçok diyarlar, dere ve tepe geçtiler
Yeþil aðaçlar altýný, konaklamaya seçtiler,
Soðuk akan pýnarlardan, avuçlarda su içtiler
Kendilerinden geçtiler, birçok nimeti gördükçe
*
(U) lu Arif çelebi,
E(L) açýp yalvardý insanlýðýn selametine,
Ul(U) lar ulusu, yüce rabbine…
(A) kýllar olmasýn zorda, kalýnmasýn iki cihanda darda
E(R) geç döneceðimiz ebedi yolculuklarda
Al(Ý) deyip, alenî olmasýn, Emevice davranýþlar
Ari(F) olsun insanlar, sinelerde iman dolu kavranýþlar.
(Ç) alýnýnca ömrün son zili,
N(E) mallar, ne benim dediðin hiçbir varlýk
Kü(L) liyen etmeyince fayda
Hev(E) slerin ve nefislerin istediði her þey geçince kayda,
Kala(B) alýk dostlar ve ahbaplar olsa da; bize darlýk…
Sinem(Ý) zdeki imanýmýzdan baþkasý açamadýðýnda dili.
*
Bilir misiniz?
Halimiz nice olur
Kýrýlýr düþler,
Uykudan uyanýrýz.
Vaktimiz varken
Kendimize gelelim.
Yüce yaratan
Rabbimizi bilelim.
Diye halklara
Dini teblið ettiler.
Gönüller adres,
Yunus olup gittiler.
*
Bin üç yüz on iki de babasý
Babasý Sultan Veled’in ölümü üzerine
Yerine geçip Mevlevilik postuna
Postuna oturduðunda kýrk yaþlarýndaydý yaþý
Yaþý aktý onunda, yüce dostu için gözyaþý.
*
Mevleviliðin kurulmasýnda ve geliþmesinde
Mevlevilerin döne döne ask yolunda piþmesinde
Ýki cihanda hak rýzasýnýn peþine düþmesinde
Ulu Arif Çelebi’nin de büyük emeði geçmiþtir.
…Bin üç yüz yirmi yýllarýnda
….Ýnsanýn içini ýsýtan, güneþli bir bahar gününde
…..Kýrk sekiz yaþlarýnda iken
…… Vefat ederek, ebediyet þerbetini içmiþtir.
Bizim bildiðimiz, bir ‘Divaný’ vardýr
Onun gönlündeki, yanar sine hardýr
O od ki; sönerse, düþe yaðan kardýr
O zaman biz kula, iki dünya dardýr
Yaþam rabbe rýza, ona teslimiyet
Bunun tek adý var, o da Ýslamiyet
Ondadýr kurtuluþ, ondadýr kemiyet
Feyzullah Kýrca
Akbaþlar köyü / Dursunbey
---------------------------------
Þecaat; Allah Teâlâ’nýn takdirine rýza ve teslimiyettir. Allah’a tevekkül eden bir Müslüman’a korkaklýk ve zillet asla yakýþmaz.. Ýnsandaki öfke ve hiddetle korkaklýk arasýndaki itidal hâlidir. Yiðitlik, bahadýrlýk, kahramanlýk, kalp metaneti, þiddet ve tehlike esnasýnda cesaret göstermek manalarýna gelir.
Kemiyet: Nesneler ve olaylarla ilgili ölçülebilir özellikler, anlamdaþ tutar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.