DÜŞÜYORUM

Bir yaðmur tanesi misali düþüyorum
Bu gece
Bir insanýn hayallerine...
Bir güneþ misali konuyorum
Bu sabah
Bir güzelin umutlarýna...

Özgürlüðün ellerinde hayat bulan
Bedenim,
Bir kuþ misali
Uçuyor bir hatýranýn gölgesine...
Ressamýn tablosuna indirdiði
Fýrça darbeleri misali,
Çiziliyor ellerimin izi
Kaderime...
Hayat ise bir oyunda tek tek
Düþüyor cemrelerini
Aðlayan çaresizliðime...

Ben ki
Yalnýzlýðýn kalemi,
Ben ki
Umutsuzluðun arkadaþý,
Ben ki yitik ülke masallarýnýn
Sökük duygularýnda,
Bir yaðmur tanesinde aðlayan
Herkes kadar yalnýz adam
Aðlýyorum bu gece
Herkes gibi...

Düþlüyorum bu gece
Herkes gibi
Bir kayýp hatýranýn
Tozlu sayfalarýnda kalan
Yaþam kattýðým satýrlarý,
Gözlerimde asýlý kalan
En güzel kelamlarý...

Ayaðýma düþen bir gölge gibi
Düþtü kalemimden akan
Hüzünler...
Bu gece anlatamadýðým hayatlarda,
Kaybettiðim bir hecenin sesinde,
Ruhumda sildiðim umutlarýmla
Düþüyorum bu gece
Herkesin hayallerinden...

Bir bulutun bir tek gökyüzü için
Aðlamamasý gibi,
Ben de bir tek insanlar için
Düþmüyorum bu gece
Bir gözyaþý misali
Hayatýn gözünden
Hüzünlerin oyununa...
Bavuluma hayalsizliklerimi de katýp
Gidiyorum kürek çektiðim
Bir ölümün derin sessizliðine,
Gözlerimde aðlayan
Bir hayatla...

Sosyal Medyada Paylaşın: