yine garip bir ürperti anýlar iceberg hýzýyla çýkarken su yüzüne sonbaharda ýsýnmak yerine üþüdük ikimizde
yýllarýn gerisine düþtük aþkýn deli cesaretiyle bile toplayamadýk bir tutam güneþi
sarý, mor, kýrmýzý özgürlük arayýþýydý kanat çýrpýþýyla çýrpýnýþlarýn renginde boyandýk tüm renklere en çok da siyaha
renkli bir sevdanýn yüreði açýyordu kanayan bir aþk acýyordu ak yaþayacakken ýrmaðýmýzla birlikte denizlere doðru yol alýrken daðlarda çiçek açarken þimdi türlü renkte seninle anlaþacaðýmýz ne çok dil koklayacaðýmýz ne çok gül vardý oysa