Bir gün
"sahibi olmadýðým bir ayrýlýðý yaþarsam
sevinmeli miyim artýk kurtuldum diye
yoksa
ayrýlýðýn acýsýný mý çekmeliyim."
Bilemiyorum…
Yakýp aklýmýn gemilerini
gidiyorum bu þehirden.
uzak!
çok uzaklara
dilimde hep bildik þarký
gürültüler içindeyim.
nerede insansam orada durur,
içimde öldürürüm mektuplarý.
Bulutlar yürüyor
ben yürüyordum.
Oysa aþk!
Yürüye yürüye yýpranmaz
bir kumaþmýþ ellerimde.
Gözümde hep ayný suskunluk
Sevgisiz, ölümsüz ve mutlu
Korkularýna oturmuþ
bir yabancýyým bu kentte
kan ter içinde
seyduna þarkýlar mýrýldanýr,
üstümde unuturum güneþi
Sabýrsýzlýðým homurdanýr karþýmda
ben mi çok küçüðüm
yoksa
hep mi doðurur toprak ana.