Niyetli ama uçmayý baþaramayan bir kuþ oluyor Kazan içinde kepçe her defasýnda Dilin tadý dimaðýmda tuz ne az nede çok Ne var nede yoksun
Her defasýnda yeminimi bozduðum Ben bu en son derken hep bozgunum kendime
En son sigaram defalarca dudaklarýmda Hep ayný filmin karesinde Dillenen ben Sona baðlanan umudumdun Ve hep umutsuzluðum
Hiçbir kalýba sýðmayan Koyu duygular Sana biçtiðim benim olmayan Benim olanlar bana uymayanlar
Ezberimden kayan iki kelime senin sokaðýn Tanýyamadýðým kýzgýn þehrin yollarýsýn sen Kýrýlgan bir gülün dalýyým ben Her bir kaldýrým taþýnda kopan goncamýn bir yapraðý Sarý müptelasý siyah þehrin sonbaharýndan Kuzeyden esen fýrtýnamsýn Hem donduran hem kavuran karmaþam En saklýma kocaman yumruk misali oturan sen
Baðbozumu vaktini þaþýranlar Elekten kalanlar Hazana sarmalanmýþ bir duvarda Bekeleyen ben Ve o duvarda bir çift paslý çivi Bendeki gözler Mavi boncuklarda silinen tek nokta Ve kaçar adým uzadýðým kendimden Gölgemde çöreklenen sen Avuçlarýmda eskimiþ günlerin yüzleri Teker teker azat ediyorum
Geride kalan bir ben Bir ben…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çeşminaz. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.