ce
Körebe
Bu þiir altý yaþýnda gözleri görmeyen bir çocuðun duygularýný anlatýyor. Anlatýlanlar kurgudur.
Ben tam altý yaþýmdayým
Arkadaþlar çeþit çeþit oyunlar oynuyorlar
Gülüyorlar, eðleniyorlar, koþuyorlar
Benim bildiðim bir tek oyun var
Körebe…
Evet, ben saklambaç ve sek sek oynayamýyorum
Çünkü saklanacak yer bulamýyorum
Sek sek oynarken de, devamlý çizgiye basýyorum
Ben bir oyunu çok güzel oynuyorum
Körebe…
Körebe oynarken ebenin gözleri kapanýrmýþ
Benim gözlerimi kapatmaya gerek yok ki
Çünkü ben gözlerim açýkken bile görmüyorum
Ortalýkta dolanýrken elim bir þeye çarpsa
Yakaladým, sobe sobe diyorum
Büyüklerim beni gördükleri zaman
Zavallý yavrucak karanlýklar içinde diyorlar
Ama ben karanlýk ne bilmiyorum, aydýnlýðý hiç görmedim ki
Karanlýk nasýl bir þey, elle tutulur mu, yenilir mi, sevilir mi?
Her þeyi çok merak ediyorum
Kendi kendime sorular soruyorum
Annem nasýl bir þey, neye benziyor?
Ben nasýl bir þeyim? Babama benzediðim söyleniyor
Ama babam neye benziyor? ...
Doktorlar umutsuz bakmýyor þu halime
Bir ameliyatla açýlýverecekmiþ gözlerim
Ne güzel þey annemi, babamý göreceðim
Körebe oynarken benimde gözlerimi kapatacaklar
Ama ebelikten kurtulunca gözlerim yine açýlacak
Bu ne kadar güzel bir þey
Görenler bunun hiç farkýnda deðil ki
Hatta dünyada görmeye deðer hiçbir þey yok diyorlar
Onlar bir gün gözleri kapalý dolaþsalar
Görmenin ne demek olduðunu o zaman anlarlar…
Ama çok para lazýmmýþ ameliyata
Olsun, umudumu yine kesmiyorum, bu gün olmazsa yarýn…
En azýndan küçük bir ihtimal var
Hayalin bile nasýl olduðunu bilmiyorum ama,
O günlerin hayaliyle yaþýyorum…
Cengiz Öyke
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.