Bilmem nerelerden geldi benim atalarým
Orta Asya, Kafkasya
Beklide Anadolu’nun baðrýndan bitip büyüdeler
Belki Laz, Çerkez Ermeni, Kürtdüler
Yüzyýllarca barýþ içinde yaþadý herkes bu memleket de
Kimsenin gözü ne kilise çanýndaydý, nede ezan sesinde
Hatta ramazan gününde, þu geç vakit de birde tarladan geldiler
Þimdi evinde bir sýcak çorbasý yoktur diye
Ýftar ettirirdi Ermeni Henry Efendi ile Madam Maria
Ayþe teyzeyle Hasan emmiye
Önemli deðildi
Ýnsanlarýn farklý dinlerden olmasý
Çünkü yeterliydi herkesin ayný Allaha inanmasý
Ýyilik yapmak birbirini sevmek için o zamanlar
Yeterliydi
Sadece Allah rýzasý.
Çok geçmedi
Birilerinin gözüne battý bu mutluluk tablosu
Alevi’yi, Sünni’yi, Türkü, Ermeni’yi
Birbirine kýrdýrmak þu fitnenin arzusu
Ne yazýk ki herkes geldi bu oyuna
Kardeþ gibi yaþayanlar
Düþman gördüler birbirini, davrandýlar silahýna
Durdurmadý hiç kimseyi
Mutlu günlerin hatýrasý
Biraz kulak verselerdi
Duyuluyordu daðýn ardýndan
Düzenbazlarýn kahkahasý
Dün oynanan oyunlar, bugün hala deðiþmedi
Fitnelerin niyeti
Kürt’le Türkü düþman yapýp
Parçalamak memleketi
Oysa bin yýldýr bu topraklarda
Bu memleket birbirine kardeþtir.
Anadolu insaný demek
Birbirini candan sevmektir.
Anadolu insaný demek.
Ay yýldýzlý bayraðýn altýnda
Ne mutlu Türkiyeliyim diyebilmektir.
Cengiz ÖYKE
15.12.2009 _01:30
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.