Sene 1881’de Selanik de Sarý saçlý, mavi gözlü bir çocuk Dünyaya geldi Kim bilebilirdi Küçük Mustafa bir gün Büyüyüp Memleketin kaderini deðiþtirecekti. Ne yazýk ki Henüz küçük bir yaþta Çok sevdiði babasýný Kaybetti
Okudu Subay oldu Artýk komutandý Fakat üzülüyordu Mustafa Kemal Memleket yokluk içinde kan aðlýyordu. Çok zaman geçmedi O sahte medeniyetler Parsel parsel bölmeye kalktýlar ülkeyi Katlettiler Beþiðinde Ayþeyi, Fatmayý, Aliyi Gözü görmez, kulaðý iþitmez Seksen yaþýnda Kezban nine, Hasan dedeyi
Bir þeyler yapmalýydý, memleketin genç zabiti Karar verdi 19 mayýs 1919 da Samsunda Kan aðlayan memleketin üstüne Güneþ gibi doðuverdi. Birlik beraberlik içinde Hain düþmana karþý tek bir yürek Bu memleket, bu insanlar Hiç yaþamadý ki esaret altýnda Savaþmaya deðil, ölmeye ant içen Mustafa kemalin askeri Denize döktü Çanakkale’de Kendini dev sanan, o sahte cüceleri
En çetin savaþlardan sonra O hain düþmanlardan, Karýþ karýþ temizlendi vatan Fakat bitmedi daha mücadele Yine tüm memleket el ele Cahilliðe, hurafeye, yoksulluða karþý Tek bir yürek olmak Bir baþtan bir baþa yýkýlan Memleketi Yeniden kurmak için Gece gündüz demedi Çalýþtý Mustafa Kemal
Daha çok iþler yapacaktý Ülkemin sarý saçlý mavi gözlü paþasý Ne yazýk ki 10 kasým 1938’de Yetmedi ömrü Yumdu gözlerini Türkün, Ulu Önder atasý Kabrinde rahat uyu Seni bir an bile unutmayacaðýz Bu memleketi sen kurdun Sana yakýþýr bir þekilde Ebediyete kadar, biz yaþatacaðýz
Cengiz ÖYKE 23.01.2008/ 00:30 Sosyal Medyada Paylaşın:
cengizoyke Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.