Aþýða sevdasý kalp atýmýdýr,
Sevdasýz kalmasý günbatýmýdýr.
Sadece evsizler mi,
Sevdasý çalýnanlar da sokaklarda yatar.
Sokaklarda yaþýyordu zavallý Tatar.
Kanýyla susuzluðunu gidermiþ,
Canýyla doyurmuþtu sevdasýný Tatar.
Seviyordu.
Bedeninden taþan yüreðini paltosuyla gizliyordu.
Ekimin yirmibiri,
Uzaklara giden geminin biri, kopardý avuçlarýndan.
Martý çýðlýklarý arasýnda kayboldu feryatlarý.
Dalgalar aldý diyordu yarimi,
Rüzgarýn kudurttuðu dalgalar.
Nasýl götürdülerse, öyle getirecekler birgün.
Getirmeliler…
Getirmediler Tatar.
Gidenlerin döndüðünü gören kim?
Bugün yirmibir ekim,
Kocaman yüreði hasretin yurdu,
Kocaman hasret yüreði vurdu.
Gidiþin ikinci yýldönümünde,
Ayaklarýnýn suya deðdiði yerde sonsuzluða savruldu.
Dokunmayýn, býrakýn Tatar orada dursun,
Rüzgarýn kudurttuðu dalga üstüne vursun.
Halit Gültekin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.