yelken açtým
sensiz derin maviliklere
bir albatros kadar özgür olmaya
seni unutmaya
köpüklü lacivertleri aþarak
liman liman dolaþtým
duygusuz bedenlerde
kadehlerimdeki
lodoslarda poyrazlarda
olmuyor
olmadý unutamadým
yakamozlara hep senden bahsettim
suya bizi yazdým sayfalar dolusu
geceler düþmaným oldu
gökten kayan yýldýzlar
bir mermi gibi saplanýyordu
sensiz yüreðime kimsesizliðime
olmuyor
olmadý unutamadým
rotam sen oldun
denizin tuzu üzerimde
hasretliðimin gökgürültüsüyle
fýrtýnalardan kopup geldim
suskun limanýna
sadece
sana demir attým
özgürlüðüm
tutsaklýðým
vazgeçilmezim oldun...
30/07/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.