oysa ki gözlerin bir baþka konuþurdu saçlarýn, dudaklarýn... ki ilkgün olmasada sonradan aðýr aðýr dökülüverdi mutsuzluk zaten... daha onyedisindeydi bakýþlarýmýz öyle çocuktuk ki her þey bir oyundan ibaret gibiydi...
þimdi artýk iki yabancý gibi uzuyoruz sokaklarda/ardýmýzda bir yýðýn çocuk...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.