Bir Amacým Vardý; Hayat kursaðýmda býraktý anne mamasýný, Ne yesem zevksiz, Kime dokunsam hissiz. Eþitliksiz hayatlarýn ortak yarýnlarý gibiydi sevmek; Acýsý bana denk
Bir Umudum Vardý; Nefes almak yetiyordu, Baltalar ve aðaçlar, Önce yeþil küstü sonra soluk durdu. Orak atladý, çekiç kimde oynadý çocuklar yinede.
Bir duygum vardý; Ardýndan bakýlasý platonik bir sevgili yokluðu gibi. Uçar adým giden serçe topallýðý... Mavi bir bisiklet heyecaný, diz yangýsý, avuç dolusu yara... Sosyalist düþlerde görülen emperyalist karabasanlar...
Ve heyecaný kalmadý, Bir sevgiliye bakarken dona kaldý duygu, mevsim; soðuk hayat ve gözlerine takýldý kurduðum lacivert hayaller bir nazar gibi sevdiðimin, dualar umuduma deðildi. Evime ceza aþk bana, yer deðiþsede mana.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Timur KOHEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.