MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

miras
keoman

miras







þimdi gidiyorum, olsun!
asýrlar koþmuþ at gibiyim
Ben en çok giderken severim
Býrakmam geride hiç bir sey
Geçmisten gelece seferim
Ellerin kalsýn dar aðacýnda
Boynuma dolanýrken daha çok severim
Ben gitmeye yakýn
Ardýna bakmadan daha çok severim
Diþlerimi sýktýkça daha çok
Anlatmam uzun uzun
nasipten fazlasýn da gözüm
sustukça daha çok
sen bilmezsin
kelimelerim geveze
ben yandýkça severim


duygusal hayatýn ilk sabahi gibi
bahçem çýnlamak istiyor yine
sonra raký günlüðü
fýrat akar ve serinler
yeni köprü mezar gibi
Sýrada kim var

Yukarý yukarý kaldýrmalar baþýný
bir YUNUS cennette misafir
Boþalýr bende, erdemler gemiler
bu bir kitap uzun öyküler
karýþýk bir geçmiþten aldýðým nefes savaþmýþ
insanlýk tarihi kadar eski bir savaþ
Sarýlmýþ yýlanlar gibi yasak aðaçlara
Baþý bir tabanca haydutlarýn elinde
çýplak nüfuzlu meleklerin taþtan varlýgý
cinayet istiyor hala
çýplak vücudunun zarafeti


çýplak harflerle bir güzel resimde
maymunlar týrmanmada aðaca
Bazen alacakaranlýk kuþaðý
Þiþede kendi yurdu
Güneþ gibi tapýyorum
Eðilmiþ sahilde karný

Güneþ, renkli fotoðraf lehçe
meyve sepetlerin evcil hayvanlarý
Bana tabaklanmýþ tuzlu su verin;
acýnýn gitmesine izin

siyah diþleri parlayan
dýþarýsý karanlýk, pembe içinde
ben içinde siyah ve gül rengi
dýþarda, metamorfoz



kokumu,rengimi degistiririn
Hyacinthe’i çiçekle deðiþtirdigi gibi
aðustos böcegini çam agacýna salýn
Bana ekmek fýrýný kokusu hissettiririn

öðle aðacý saatleri dolu gece
akþam yayýlýr yanýnda.
Bana kabuslar yasak
Güneþ, Adem ve Havva’nýn bahçesinde
Piyango, raflarýnda
vazo, kase, býçaklar.


biz misafire kendimizi sipariþ ederiz
göze zarar vermemek için
atlý karýnca evi
kadifeden yürekleri .
Kopart acýmý, sýkýca çek
bir yaslayabilsem baþýmý
þarlatan altýn avcýsý
sýcaðým! Yine bir öðlen boyu
Ne dediðimi bilmiyorum.
gölgem yok etrafýmda
güneþ! oda bekçisi bende


Güneþ, Buffalo Bill sokaðý
þaþýrtýyor aklýmý afyondan daha gri.
bir palyaço, bir boða güreþçisi
zincirlerim var asr-ý hüzünden beri

mavi bir zenci yýkýyorsun duvarlarý
ekvator, ekinoks arasý
Güneþ, dayanýyorum sana hala
þakaðýmda sokaklarýn

tercih ettiðim hala
Güneþ, tatlý cehennem
yüzün yaþadýkça bana uyku yok galiba
gece boynuma karsý
ölümü düþünmek çünkü çok çabuk geliyor
uyutuyor bizi çokça




aþk
yeniden ve yeniden doðruluyorsun
siyah bir pus bulutu gibi?
vaz geç kadýn, vaz geç
yaban ördeði bu senin çocuklarýn
býrak ayrýk kalssýn divaným
asýrlar, denizler sürüklenir ardýndan
yüzdürür gemileri tersinden
yeniden güneþe doðru yüzün
tersinden batacak dünyan





Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.